اهمیت ماه رجب و عظمت امام علی (ع)
سخنرانی در مورد اهمیت ماه رجب و عظمت امام علی (ع) توسط آقای بهرام محسنی نسب در هیأت نبی اکرم (ص) در تاریخ ۹۸/۱۲/۱۶
احادیث بیان شده در سخنرانی:
امام صادق(ع) در مورد کرامت و فضیلت ماه رجب فرمودند: وقتی قیامت برپا می شود منادی الهی فریاد می زند « این الرجبیون؟ » کجایبند آنان که ماه رجب را گرامی داشتند و از آن بهره ها بردند.
از انبوه جمعیت گروهی برخیزند که نور جمالشان محشر را روشن می کند بر سر آنان تاج های شاهی نهند و در طرف راست هر نفر از آنان هزار فرشته و در سمت چپ هزار فرشته به او کرامت و تعظیم الهی را تبریک گویند.
از جانب الهی ندا آید: بندگانم و کنیزانم به عزت و جلالم سوگند، شما را جایگاه و مقام گرامی و عطایای فراوان دهم و شما را در جایی جای دهم که از آن نهرها جاریست و شما در آن جاوید خواهید بود زیرا شما داوطلبانه برای من در ماهی که من بزرگش داشتم روزه گرفتید پس خطاب به فرشتگان فرماید، فرشتگان من، بندگان و کنیزان من را به بهشت داخل کشید.
در صحرای محشر که همه دلها نگران و همه چشمها اشکباراست ، آوائی در گوشها طنین می اندازد که : « این الرّجبیون » کجایند کسانی که ماه رجب را محترم شمرده و اعمالی از آن ماه را انجام داده اند. بدین ترتیب آن افراد، از دیگران جدا شده و به رضوان الهی داخل می شوند.
—————————————
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّهُ قَالَ: نَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع فَقَالَ لَهُ أَنْتَ سَيِّدٌ فِي الدُّنْيَا وَ سَيِّدٌ فِي الْآخِرَةِ مَنْ أَحَبَّكَ فَقَدْ أَحَبَّنِي وَ حَبِيبِي حَبِيبُ اللَّهِ وَ مَنْ أَبْغَضَكَ أَبْغَضَنِي وَ مُبْغِضِي مُبْغِضُ اللَّهِ وَ الْوَيْلُ لِمَنْ أَبْغَضَكَ بَعْدِي.
رسول خدا (6) به امام علی (A) نگاه کرده و فرمودند: تو بزرگ دنیا و آخرتى، هركه تو را دوست دارد همانا مرا دوست داشته و دوست من دوست خداست و هركه تو را دشمن دارد همانا مرا دشمن داشته و دشمن من دشمن خدا است پس واى بر آنكه تو را بعد از من دشمن دارد.
إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ؛ ج2 ؛ ص234
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَيْلَةَ عُرِجَ بِي إِلَى السَّمَاءِ رَأَيْتُ عَلَى بَابِ الْجَنَّةِ مَكْتُوباً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِيٌّ حَبِيبُ اللَّهِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ صَفْوَةُ اللَّهِ فَاطِمَةُ أَمَةُ اللَّهِ عَلَى بَاغِضِهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ.
رسول خدا (6) فرمودند: شبی که به آسمان عروج داده شدم، بر درب بهشت مشاهده کردم که نوشته بود: هیچ پروردگاری جز خداوند نیست و محمّد رسول و فرستاده خداست، علی دوست و حبیب خدا، حسن و حسین برگزیده او هستند و فاطمه از میان تمام زنان تنها برگزیده خداست، لعنت خدا بر کسانی که با ایشان دشمنی کنند.
إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ؛ ج2 ؛ ص234
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَوِ اجْتَمَعَ النَّاسُ عَلَى حُبِّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ لَمَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ النَّارَ.
رسول خدا (6) فرمودند: اگر مردم بر محبت علی (A) اجتماع می‌کردند هرگز خداوندی عزوجل دوزخ را خلقت نمىكرد.
إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ؛ ج2 ؛ ص234
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَجْلِسُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع عَلَى الْفِرْدَوْسِ وَ هُوَ جَبَلٌ قَدْ عَلَا عَلَى الْجَنَّةِ وَ فَوْقَهُ عَرْشُ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ مِنْ سَفْحِهِ تَتَفَجَّرُ أَنْهَارُ الْجَنَّةِ وَ تَتَفَرَّقُ فِيهَا وَ عَلِيٌّ ع عَلَى كُرْسِيٍّ مِنْ نُورٍ يَجْرِي مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ التَّسْنِيمُ لَا يَجُوزُ أَحَدٌ عَلَى الصِّرَاطِ إِلَّا وَ مَعَهُ بَرَاءَةٌ بِوَلَايَتِهِ وَ وَلَايَةِ أَهْلِ بَيْتِهِ ع يُشْرِفُ عَلَى الْجَنَّةِ فَيُدْخِلُ مُحِبِّيهِ الْجَنَّةَ وَ يُدْخِلُ مُبْغِضِيهِ النَّارَ.
رسول خدا (6) فرمودند: (چون روز قیامت شود) علی بن ابی طالب (A) بر فردوس نشیند و آن کوهی است که بر بالای بهشت قرار گرفته و بر بالای آن عرش پروردگار عالمیان قرار دارد و از دامن آن کوه نهرهای بهشت جوشیده و در بهشت سرازیر و جدای از یکدیگر جاری می گردند و علی (A) بر کرسی ای از نور نشسته و چشمه تسنیم در برابر او جاری می گردد، هیچکس بر صراط عبور نکند مگر آن که براتی از ولایت او و خداندانش داشته باشد، علی (A)بر بهشت اشراف دارد و آن حضرت دوستان خود را به بهشت و دشمنانش را به آتش می فرستد. (خدا می‌فرماید «وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیمٍ» این شراب‌ها مخلوطی از تسنیم است.)
إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج2، ص: 235
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولَ اللَّهِ: إِنَّ لِلَّهِ عَمُوداً تَحْتَ الْعَرْشِ يُضِيءُ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ كَمَا تُضِيءُ الشَّمْسُ لِأَهْلِ الدُّنْيَا لَا يَنَالُهُ إِلَّا عَلِيٌّ وَ مُحِبُّوهُ.
ابو سعید خدری نقل می کند که رسول خدا (6) فرمودند: در زیر عرش خدا ستونی از نور است که مثل خورشید بر اهل بهشت می تابد و کسی جز علی و دوستدارانش از آن برخوردار نمی شوند و به آن نور نمیرسند.
إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج2، ص: 235
عَنِ الْإِمَامِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَيْنَ خَلِيفَةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ فَيَقُومُ دَاوُدُ النَّبِيُّ ع فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَسْنَا أَرَدْنَا إِيَّاكَ يَا دَاوُدُ وَ إِنْ كُنْتَ لِلَّهِ تَعَالَى خَلِيفَةً ثُمَّ يُنَادِي أَيْنَ خَلِيفَةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ فَيَقُومُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا مَعْشَرَ الْخَلَائِقِ هَذَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ خَلِيفَةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى الْعِبَادِ فَمَنْ تَعَلَّقَ بِحَبْلِهِ فِي دَارِ الدُّنْيَا فَلْيَتَعَلَّقْ بِحَبْلِهِ فِي هَذَا الْيَوْمِ يَسْتَضِيءُ الدِّينُ بِنُورِهِ وَ لْيَتَّبِعْهُ إِلَى الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ قَالَ فَيَقُومُ النَّاسُ الَّذِينَ قَدْ تَعَلَّقُوا بِحَبْلِهِ فِي دَارِ الدُّنْيَا فَيَتَّبِعُونَهُ إِلَى الْجَنَّةِ ثُمَّ يَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ أَلَا مَنِ ائْتَمَّ بِإِمَامٍ فَليَتَّبِعْهُ إِلَى حَيْثُ يَذْهَبُ بِهِ فَحِينَئِذٍ يَتَبَرَّأُ الَّذِينَ اتَّبَعُوا سِوَاهُ مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ.
امام صادق علیه السّلام فرمودند: هنگامی که روز قیامت بیاید یک منادی از میان عرش ندا می‌دهد “خلیفه خدا در زمین کجاست؟” پس داوود نبی علیه السّلام به پا می‌خیزد. پس از جانب خداوند ندا می‌آید که مقصود ما تو نبودی اگرچه تو خلیفه‌ی خدا بودی. سپس ندا می‌دهد “خلیفه‌ی خدا در زمین کجاست؟” پس امیرالمومنین علیه السّلام به پا می‌خیزند. پس از جانب خداوند ندا می‌آید که ای جمیع مخلوقات، این علی بن ابیطالب، خلیفه خدا در زمین و حجّت او بر بندگانش است، پس هر که در دنیا به ریسمان او آویخته، پس امروز به ریسمان او بیاویزد تا به نور او روشن گردد و او را به سمت درجات بالای بهشت همراهی کند. در ادامه فرمودند: پس مردمی که در دنیا به ریسمان او آویخته بودند برمی‌خیزند و او را به سوی بهشت همراهی می‌کنند. سپس از جانب خداوند بلند مرتبه ندا می‌آید: آگاه باشید هرکه در دنیا امامت امامی را پذیرفته است پس او را تبعیّت کند و با او برود. پس در این هنگام بیزاری می جویند کسانی که غیر او را تبعیت کردند و عذاب را مشاهده كنند و ميانشان پيوندها بريده می گردد.
إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج2، ص: 235