نکاتی در مورد دوره نامزدی
نکاتی در مورد دوره نامزدی
۱٫ دوره نامزدی دوره ای است که به علت بسیار لذت بخش بودن زمان بسیار مناسبی است برای تربیت شدن و رشد یافتن لیکن فضای لذت باید بر فضای تربیت غلبه داشته باشد هر چند لذت و محبت هم در این دوره خود فضای رشد و تربیت است و از آنجا که زوج جوان برای اولین بار با فردی از جنس مخالف و به این اندازه از نزدیک آشنا می شوند و بر اثر محبت زیاد دارای حساسیت بسیار زیادی نسبت به هم هستند لذا اشتباهاتشان هم زیاد می باشد. از طرفی دیگر هم دو نفر که با هم آشنا می شوند برخوردهای اول تا کاملا آشنا شدن با هم بسیار در شکل گیری ذهنیتشان نسبت به هم بسیار مهم است بنابراین تمام این موارد شدت اهمیت دوره نامزدی و تأثیر گذاری آن در تمام زندگی و روابط زوج جوان با هم را می رساند. لذا اشتباهات در این دوره اثرات زیادی را داشته و تخریب زیادی را ایجاد می کند. تمام این موارد نشانگر آن است که چقدر این دوره حساس است و زوج جوان باید در روابط هم دقت داشته و با علم و فهم با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
۲٫ دوره نامزدی دوره خاصی است که شرایط و اتفاقات خاصی در آن می افتد. دو جوان باید با یکدیگر مهربان بوده و چشم پوشی از خطاها و کمبودها و عدم هماهنگی با یکدیگر را از همین زمان تمرین کنند و بسیار تلاش نمایند که با یکدیگر به مشاجره نپرداخته و به یکدیگر بی احترامی نکنند و محبت خود را با حیا آمیخته و آرام آرام و به مرور زمان محبت خود را ابراز نمایند. در این دوره با توجه به اینکه دو جوان یکدیگر را کاملاً کشف نکرده‌اند خواه از نظر بدنی یا یا روحی و شخصیتی، بسیار برای هم تازگی دارند و گویا دنیای جدیدی به رویشان گشوده شده است و با توجه به اینکه جنس مخالفند کشش و جذابیت فراوانی نسبت به هم دارند. بنابراین باید مراقب باشند به خاطر این کشش و جذابیت، دیگران را فراموش نکرده و خیلی چیزها را زیر پا نگزارند. به خاطر همین جذابیت‌های این دوره است که این دوره، دوره خاصی شده و بسیار شیرین و مطلوب می‌تواند باشد اما هر امری که این دوره را از محدوده خود خارج کند فاسد کننده و تخریب کننده آن خواهد بود.
۳٫ از آنجا که دختر و پسر در دوره نامزدی در حال شناخت شخصیت یکدیگرند باید به درستی و واقعی و در فضایی صادقانه خود را به یکدیگر بشناسانند خواه جنبه های ضعف یا قوت, مگر آنکه ببینند شناساندن نقاط ضعف منجر به بروز مشکلات بزرگ تری می شود و از مشوش و تنش زا کردن فضا و مکر و نیرنگ پرهیز کنند. خواسته های شخصی و شخصیتی خود را دوستانه بگویند و مشکلات پیش آمده را با ملایمت و آرامش و صادقانه مطرح کنند تا در فضایی سالم و بی تنش با هم به راه حلی برسند و به شدت از تیکه و کنایه زدن به هم پرهیز کنند.
۴٫ زوج نامزد کرده نه فقط به یکدیگر بلکه باید به خانواده طرف مقابل علی علی‌الخصوص به پدر و مادر طرف مقابل احترام بگذارند و طوری برخورد ننمایند که گویا به هیچکس جز همدیگر توجه ندارند و اهمیت نمی دهند لذا بایستی اوقاتی را صرف دیگر از اعضا خانواده طرف مقابل نمایند و با آنها نیز با محبت و احترام و مانند یکی از اعضاء خانواده خود برخورد نمایند.
۵٫ در دوره نامزدی تغییر رفتار فرد با خانواده خود نسبت به دوره مجردی تنش زا و مشکل آفرین است هر چند که بی معرفتی نیز محسوب می شود. این تغییر رفتار به معنای ضعیف, بی توجه شدن یا برخوردهای بد علی‌الخصوص بخاطر همسرش می باشد. فرد بایستی همانطور که در دوره مجردی با خانواده خود برخورد می کرده در دوره نامزدی نیز رفتار نماید حتی بهتر و درست تر علی‌الخصوص در میان خانم های از خانواده مانند مادر و خواهر. کسانیکه دل پدر یا مادر خود را به خاطر همسر خود می رنجانند (به عبارت دیگر عاق می شوند) قطعا تنش ها و مشکلات تلخی در زندگی‌شان پیش می آید که شیرینی دوره نامزدی را از بین می برد.
۶٫ از دیر وقت و آخر شب به خانه برگشتن و مدت خیلی طولانی در بیرون از منزل ماندن خودداری کنند البته این موضوع با توجه به فرهنگ های خانواده ها متفاوت می باشد یعنی چنانچه خانواده عروس با بیرون ماندن زیاد دختر در بیرون از منزل و دیر آمدن به خانه مشکل ندارد اینکار ایرادی ندارد هر چند باز هم بهتر است این مسأله را رعایت کنند.
۷٫ در دوران نامزدی فرد آرام آرام باید حالات نزدیکی و گرمی را از خود نشان بدهد و یکدفعه مثل یک دوستی که سال ها با طرف مقابل خود رفیق است دوستی نکند بلکه بگذارد به مرور زمان گرمی و نزدیکی ایجاد شود و بهتر است – خواه از نظر عاطفی یا ارتباط بدنی – از اول تا آخر دوره نامزدی با یک ریتم ملایم و در مرور زمان رفاقت و محبت خود را به حداکثر برسانند. دو جوان که به هم می رسند باید توجه داشته باشند که خود را یکدفعه در یکدیگر رها نکنند و فشاری که در دوره مجردی در درونشان جمع شده را آرام آرام و به مرور زمان آزاد کنند به این معنی که در مدت کوتاهی تمام عواطف و احساسات خود را ابراز ننمایند.
۸٫ دو جوان در دوران نامزدی نباید بخاطر محبت و نزدیکی که بین خود و همسرش احساس می کند تمام جزئیات و اسرار زندگی فردی خود را بیان نمایند (هر چند بعضی از اسرار زندگی بهتر است تا آخر عمر هم بیان نگردد.) بلکه باید بیان اسرار و جزئیات زندگی با یک شیب ملایم و به مرور زمان در طی چند ماه و با سنجیدن اینکه آیا گفتن این مسائل مشکلاتی را در آینده ایجاد نمی کند واقع شود.
۹٫ چنانچه اشکالی در رفتار هم دیدند در فضایی آرام از یکدیگر توضیح بخواهند و به یکدیگر اعتماد کنند و به یکدیگر انصاف بدهند چرا که به علت کنار نرفتن بسیاری از پرده ها و کاملا رفیق نشدن با هم چیزهایی را از خود یا خانواده خود نمی توانند بگویند که منجر به این می شود دلایل بعضی رفتارها مشخص نباشد که با اعتماد به هم و نادیده گرفتن بعضی امور می توانند سلامت و گرمی رابطه خود را حفظ کنند.
۱۰٫ دوره نامزدی هر چقدر هم که طول بکشد و هر چقدر به یکدیگر نزدیک شوند توصیه نمی شود که روابط بدنی را به قدری توسعه دهند که کار را به جماع کردن برسانند و این آخرین مرحله را بگذارند تا بعد از عروسی اتفاق بیافتد هر چند که در مورد بعضی افراد شرایط به نحوی اقتضا می کند که نمی توانند ارتباط مقاربتی نداشته باشند علی‌الخصوص برای کسی که احتمال به گناه افتادن دارد, اگر شرایط محیا باشد پرداختن به این موضوع اشکالی ندارد. لیکن باید بداند یکی از دلایلی که دوره نامزدی بسیار لذت بخش است این است که فرد خواه از نظر بدنی یا شخصیتی تمام وجود همسر خود را کشف نکرده و زمانی که تمام وجود همسر خود را کشف کرد روال زندگی آنها مانند زن و شوهر جا افتاده ای می شود که دیگر با حال و هوای نامزدی اختلاف دارد.
۱۱٫ بهتر است دختر و پسر در دوره نامزدی علاوه بر رابطه تفریحی, روابط فرهنگی و معنوی زندگی خود را هم با ریتمی آرام و ملایم آغاز کنند مثلا کتاب هایی را شروع به مطالعه نموده و با هم مباحثه کنند علی‌الخصوص کتاب هایی را که مورد قبول هر دو است و با زندگی مشترک در ارتباط است و کتاب های اخلاقی و شناخت شخصیت خود و مثال دیگر اینکه با هم بعضی از کارهای معنوی مانند زیارت را با برنامه ای مشخص انجام دهند. لیکن باید بدانند که روابط تفریحی از نظر حجم و زمان انجامشان باید بر روابط فرهنگی و معنوی غلبه داشته باشند.
۱۲٫ حتی الامکان سعی شود این دوره بیش از شش ماه نشود چراکه زمانیکه دوره نامزدی طولانی می شود اختلافات و مشکلاتی در روابط زوج و احیاناً روابط آنها با خانواده های طرفین به وجود می آورد.