امام صادق عليه السّلام فرمود: در ضمن آنچه خداى عز و جل بموسى بن عمران وحى كرد اين بود كه: اى موسى بن عمران، مخلوقى كه نزدم دوستتر از بنده مؤمن باشد نيافريدم، من او را مبتلى كنم بآنچه براى او خير است و عافيت دهم بآنچه برايش خير است. آنچه شر اوست از او بگردانم براى آنچه خير او است و من بآنچه بندهام را اصلاح كند داناترم، پس بايد بر بلايم صبر كند و نعمتهايم را شكر نمايد و بقضاأم راضى باشد، تا او را در زمره صديقين نزد خود نويسم، زمانى كه براى من عمل كند و امرم را اطاعت نمايد.